news

Het beste materiaal voor robot hardware: het kiezen van structurele metalen, composieten en kunststoffen

November 20, 2025

Wat is het beste materiaal voor robot hardware? - Structurele onderdelen


De vraag naar het "beste" materiaal voor robotische structurele componenten is complex, aangezien de optimale keuze nooit een enkel materiaal is, maar eerder een zorgvuldige balans tussen prestatie-eisen, gewichtsbeperkingen, kosten en maakbaarheid. In tegenstelling tot statische structuren zijn robots dynamische systemen waarbij elke gram gewicht en elke milliseconde beweging cruciaal is. De structurele onderdelen - het chassis, de frames, de armen en de gewrichten - moeten stijf zijn om de positionele nauwkeurigheid te behouden, sterk om operationele belastingen te weerstaan en vaak licht om de snelheid en energie-efficiëntie te maximaliseren.

Deze gids onderzoekt de belangrijkste kandidaten voor robotische structurele hardware en analyseert de voor- en nadelen van metalen, polymeren en composieten, waardoor een ontwerper een weloverwogen beslissing kan nemen op basis van de specifieke toepassing van de robot.


De metalen kandidaten: sterkte, duurzaamheid en precisie


Metalen blijven de basis van hoogwaardige en industriële robotica vanwege hun superieure stijfheid en sterkte-gewichtsverhouding in vergelijking met veel polymeren.


1. Aluminiumlegeringen (6061-T6 en 7075-T6)


Aluminium is wellicht het meest voorkomende en veelzijdige materiaal in de moderne robotica. De dominantie ervan komt voort uit een opmerkelijke combinatie van eigenschappen.

De 6061-T6-legering is de werkpaard van de robotica voor algemene frames en beugels, terwijl de veel sterkere 7075-T6-legering is gereserveerd voor toepassingen met hoge belasting waarbij gewichtsvermindering van het grootste belang is, zoals gewrichten en eindeffectoren.


2. Staal (gelegeerd staal en roestvrij staal)


Voor toepassingen die maximale stijfheid en draagvermogen vereisen, blijft staal de beste keuze, ondanks de dichtheid ervan.

Staal wordt vaak gebruikt in het kernframe van zware las- of assemblagerobots, waarbij trillingsdemping en pure sterkte prioriteit hebben.


3. Titaniumlegeringen


Titaniumlegeringen zijn de premium keuze voor robotica van luchtvaartkwaliteit of extreem gespecialiseerde toepassingen waarbij de kosten ondergeschikt zijn aan de prestaties.


De polymeer- en composietrevolutie: lichtheid en kosteneffectiviteit


In kleinere, niet-industriële, educatieve en servicerobots bieden polymeren en vezelversterkte composieten voordelen op het gebied van kosten, gewicht en gemak van aangepaste fabricage.


1. Engineering plastics (PEEK, Nylon, ABS)


Hoogwaardige kunststoffen worden steeds vaker gebruikt, met name in onderdelen die geen primaire structurele belastingen dragen.


2. Koolstofvezelversterkte polymeren (CFRP)


Koolstofvezelcomposieten vertegenwoordigen het toppunt van moderne structurele materiaalkunde voor lichtgewicht robotica.


De optimale keuze maken: toepassing dicteert materiaal


Het selecteren van het beste materiaal hangt volledig af van de beoogde functie van de robot:

  1. Industriële robotica (zware belasting, repetitieve taak): Staal voor de basis en primaire kolommen; Aluminium (6061) voor de armen en het lichaam. De prioriteit is stijfheid en kosteneffectieve sterkte.

  2. Lucht- en ruimtevaart/hoogwaardige mobiele robotica (gewichtskritisch): Koolstofvezelcomposieten voor de langste ledematen; 7075 Aluminium of Titanium voor precisie gewrichtshardware. De prioriteit is minimale traagheid en maximale energie-efficiëntie.

  3. Service/educatieve robotica (lage belasting, lage kosten): ABS of Nylon voor chassis en niet-kritische gewrichten; Aluminium (6061) voor alle gewrichten of montagepunten met hoge belasting. De prioriteit is kosten en gemak van fabricage.

Uiteindelijk wordt de beste robot hardware zelden gemaakt van een enkel materiaal. Een optimaal ontwerp is een hybride structuur, waarbij de immense sterkte en stijfheid van staal in de basis wordt benut, het lichte gewicht en de bewerkbaarheid van aluminium in de bewegende delen van het middensegment, en de uitzonderlijke stijfheid van koolstofvezel in de buitenste segmenten om de snelste, meest nauwkeurige en meest energie-efficiënte beweging te bereiken die mogelijk is voor de gegeven toepassing.